❤پرنسس کوثر❤

بهم میگه: سریع باش، یا زود باش، وقت نداریم هاااااااااااااااااا!!!! **** میگه بریم خونه مهران، یه اَحظه (لحظه) کارش دارم!!! **** آقای پدر در برخی موقعیت ها، که حس روایت خوانیشان به دلیلی گل میکند، می فرمایند: شما ریحانه ای و ... در گیرودار خانه تکانی نفس گیر امسال (همراه با دختری که اجازه نمیدهد هیـــــــــــــــــچ کاری رو به تنهایی انجام بدهی ) تقریبا نقش ناظر رو داشتن، لذا اینجانب به ایشان بازآموزی نمودیم، که : شما ریحانه هستید، نه ما (این تذکر ظهر یک روز و فقط یک بار صورت گرفت) شب، کوثر خطاب به آقای پدر: ریحانه، سلـــــــــــام، ریحانه خوبی؟ ریحانه ... طفلی آقای پدر تا چند دقیقه گیج میزدند **** اخیرا در برخ...

این روزها به "بوها" بسیار حساس شده، تا شروع میکنم به آشپزی میگه: بوی پیاز میااااااااد!! یا تا وارد جایی میشیم، عطری، اسپری، یا ادکلنی امتحان کنیم، یا در هر موقعیتی که بوی محیط تغییر کنه، فوری میگه: چه بویی میاد؟؟ *** سوار تاکسی شدیم، آفای راننده کمی کم مو بود،  میگه: آقای راننده مو نداره!! سعی نمودیم با متانت بگوییم، چرا دارن و تدابیر حواس پرت کنی را به کار بگیریم، تاکید میکنه، نه ببین موهاش کمه، اون جلو هم نداره من: البته آقای راننده با ترافیک دم عید بیشتر درگیر بود تا مکالمات داخل ماشین *** این روزها با بهانه دیدن "علی کوچولوی خانه سبز" شام میخوریم- گرچه روز به روز از جذابیتش کاسته میشه - ظهر ...

یادت هست که با رویت نشانه های ویروس در مادرمان، ما در دومرحله ویروس میگیریم؟؟؟ لذا طبق معمول در چنین موقعیتی، خودمان را لوس می نماییم ، به محض افقی شدن مادرمان، به سریعترین و البته گاهی غافلگیرانه ترین روش ممکن، رویش فرود میایم، می بوسیمش ، برخلاف عادت های گذشته، صورت به صورت مادرمان-والبته نفس به نفسش - می خوابیم، بیدار میشویم، و زندگانی میگذرانیم در مرحله دوم با تب 39درجه ای مادرمان را که هنوز سرپا نشده، نیمه های شب بیدار نموده، تاصبح نگران نگهش میداریم، پس از زمینه سازی های مناسب به دیدار دکتر میرویم، خیلی مودبانه سلام میکنیم، بیمه (دفترچه مان) را به آقای دکتر تحویل میدهیم، زیرمعاینات، خصوصا برای گلو، گرچه اشک چشمانمان را فرا می...